FINV

Zwraca odwrotność rozkładu prawdopodobieństwa F. Jeżeli p = FDIST(x,...), to FINV(p,...) = x.

Rozkład F można wykorzystywać w teście F porównującym stopień zróżnicowania dwóch zestawów danych. Na przykład można analizować rozkład przychodów w USA i Kanadzie w celu określenia, czy w obu krajach jest zbliżony poziom zróżnicowania.

Składnia

FINV(prawdopodobieństwo,stopnie_swobody,stopnie_swobody2)

Prawdopodobieństwo   to prawdopodobieństwo związane ze skumulowanym rozkładem F.

Stopnie_swobody1   to stopnie swobody licznika.

Stopnie_swobody2   to stopnie swobody mianownika.

Spostrzeżenia

• Jeżeli dany argument nie jest numeryczny, funkcja FINV zwraca wartość błędu #VALUE!.
• Jeżeli prawdopodobieństwo < 0 lub prawdopodobieństwo > 1, funkcja FINV zwraca wartość błędu #NUM!.
• Jeżeli wartość stopnie_swobody1 lub stopień_swobody2 nie jest liczbą całkowitą, jest obcinana.
• Jeżeli wartość stopnie_swobody1 < 1 lub wartość stopnie_swobody1 ≥ 10^10, funkcja FINV zwraca wartość błędu #NUM!.
• Jeżeli wartość stopnie_swobody2 < 1 lub stopnie_swobody2 ≥ 10^10, funkcja FINV zwraca wartość błędu #NUM!.

Funkcja FINV może zwracać wartości krytyczne z rozkładu F. Na przykład wynik obliczeń ANOVA często obejmuje dane statystyki F, prawdopodobieństwa F i wartości krytycznej F przy poziome istotności 0,05. Aby była zwracana wartość krytyczna F, należy użyć poziomu istotności jako argumentu prawdopodobieństwa funkcji FINV.

Funkcja FINV wykorzystuje technikę iteracyjną obliczania funkcji. Jeżeli dana jest wartość prawdopodobieństwa, funkcja FINV wykonuje iteracje, dopóki wynik nie charakteryzuje się dokładnością do ± 3x10^-7. Jeżeli po 100 iteracjach nie nastąpi zbieżność funkcji FINV, funkcja zwróci wartość błędu #N/A.

Przykład